Kolejne spodnie orientalne / Paragwaj

Lubię takie spodnie, bardzo ale to bardzo :-)
Tym razem uszyte według tego schematu - wyszły świetnie :-) Obwód nogawki na dole wykroiłam mniejszy, a gumkę wszyłam luźną i jeszcze pasek spodni zrobiłam zdecydowanie węższy - tylko 4cm z tunelami na gumki. Tkanina to gaza bawełniana, od góry wszyłam w środek dodatkową "spódniczkę", jako podszewkę chroniącą od prześwitów.

Ciekawostki z życia w Paragwaju.
Motocykl.

Zrobiłam zdjęcia na motorze akurat w tych spodniach, więc podłączam te ciekawostki pod ten post :-)
Mówiąc bardzo ogólnie chyba we wszystkich "ciepłych" krajach motocykle są bardzo powszechne w użyciu - w Paragwaju nie jest inaczej.
Są to prawie zawsze tanie motory produkcji wschodniej, bo o to chodzi - motory mają być tanie w zakupie i użytkowaniu.
My mamy szczęście, że mój mąż jest z zawodu mechanikiem samochodowym i chciaż nie pracował przez długie lata w zawodzie, to jednak jego ogólne zamiłowanie do majsterkowania przydaje się przy pielęgnacji naszych motorów wyśmienicie! Bo oczywiście motorki rozlatują się po krótkim czasie użytkowania ze względu na ich (tanią) jakość. Nasze motory na przykład są dodatkowo narażone na wstrząsy drogi zbudowanej z kocich łbów - Ralf przy jego motorze musiał tyle razy spawać główną ramę, że prawie nic nie zostało z oryginalnego metalu. Paragwajczycy natomiast lubią swoje motory ratować przed rozpadem drutem...! ;-)
A na zdjęciach ja na moim nowym motorze! :-) Wciąż jeszcze uczę się jeździć, bo ja nigdy nie miałam prawa jazdy na żaden pojazd... Kiedyś, w zamierzchłych czasach nastoletnich, próbowałam zrobić prawko, ale nie udało mi się i po kilku próbach doszłam do wniosku, że nie jestem stworzona do prowadzenia samochodu. A teraz nagle nauka jazdy na motorze! Jakoś sobie radzę, ale wciąż jeszcze nie mam odwagi wozić córci do szkoły - narazie narażam siebie samą na ewentualne skutki mego niedouctwa ;-) Ale jeszcze trochę praktyki/wprawy i będzie dobrze :-)))

Plecak wypełniony zakupami :-)

Motory służą tutaj do przewozu całej rodziny - cztery osoby na motorze: ojciec, matka i dwójka dzieci, widzi się tutaj bardzo często. Albo motor jako "półciężarówka" to też nic nadzwyczajnego ;-)

Na koniec jeszcze jedna bardzo przyjemna sprawa:
zostałam zaszczycona przez Wełnianą Krainę wyróżnieniem - dziękuję przepięknie! następne ciekawostki, specjalnie dla Ciebie, będą "roślinne" :-)
Zanim przejdę do odpowiedzi na wyróżnieniowe pytania serdecznie zapraszam Was abyście zajrzeli do Wełnianej Krainy - tworzy ona cudowne czapki(i inne rzeczy) na szydełku, znajdziecie tam np.: sowy, dinozaury lub króliczki. Mnie zachwyca to, że nie korzysta ona z żadnych wzorów i wszystkie swoje prace robi na wyczucie, to już wyższa szkoła jazdy! :-)))

Teraz pytania i moje odpowiedzi:

1. Nad czym obecnie pracuję?
Sukieneczka i torebeczka na szóste urodziny małej damy :-)

2. Czym moja praca różni się od innych?
Hmmm... jest moja? ;-) Paragwaj jest specyficznym krajem i bardzo dziwna jest tutaj oferta ubraniowa, że tak to ujmę. Gdybym miała kupować moje ubrania w tutejszych sklepach ciężkie byłoby moje życie - niezmiernie rzadko coś mi się podoba, nie wspominając o tym, że zdecydowanie większa część sprzedawanych rzeczy uszyta jest ze sztucznych tkanin, których ja nie chciałabym nosić. Dzięki szyciu mogę ubierać to co lubię i wybierać tkaniny naturalne.

3. Dlaczego tworzę i piszę bloga?
Kiedy odkryłam szyciową blogosferę wpadłam w autentyczny zachwyt! - dziewczyny, zdecydowana większość nie-profesjonalistek szyjąca lepiej, jak profesjonalistki :-) Moje szycie wtedy (i dziś) wciąż jeszcze nie było na najwyższym poziomie, a mimo to moja szafa regularnie wypełniała się oryginalnymi ciuchami w moim stylu. Zdecydowałam się pokazać to co szyję, by zachęcić innych do szycia, by pokazać, że nawet przy minimalnych umiejętnościach krawieckich i dużych chęciach, można szyć co nam "w duszy gra" ;-)
Z czasem mój blog i blogosfera stały się dla mnie jedynym w swoim rodzaju "kontaktem z Polską" i miejscem spotkań z przyjaciółmi - i ten aspekt blogowania jest dla mnie w tej chwili najważniejszy :-)

3.Jak wygląda twój proces tworzenia?
Najczęściej najpierw kupuję tkaninę, która mi się podoba. Potem mam mnóstwo pomysłów co z niej uszyć. Na koniec szyję najczęściej niespodzianie zupełnie coś innego i prawie zawsze jestem bardzo zadowolona z efektu :-) Zdarza mi się także kupić materiał, którego przeznaczenie jest mi od samego początku jasne ;-)

Decyzja, które dwa blogi ja mam wyróżnić była jak zwykle bardzo ciężka, tym bardziej, że liczba interesujących blogów jakie znam wciąż wzrasta :-)
Wyróżniam dwie niesamowite, oczywiście bardzo kreatywne, recyklingowe dziewczyny:
Gorię z bloga "Raz dwa trzy różne szwy", która potrafi zmusić nawet ciętą różę do recyklingu! :-)
i Magdę z bloga "Ściegiem do celu", która ma szafę pełną ubrań uszytych z "tkanin" za złotówkę! :-)
Polecam gorąco! - zajrzyjcie na te dwa blogi :-)