Handel wymienny / Paragwaj

Pokazałam już parę uszytków jakie stworzyłam dla mojej sąsiadki Sibille. Kamysia w jednym komentarzu napisała, że dobra ze mnie sąsiadka :-) Może i taką złą sąsiadką nie jestem, ale za darmo rzeczy dla Sibille nie szyję :-) Chociaż dla samej przyjemności szycia byłabym na to gotowa! Jednak Sibille zaproponowała mi handel wymienny. Ja szyję - ona piecze. Chleb - pełnoziarnisty, ze świeżo zmielonej mąki z ziaren pszenicy lub żyta, 100% na zakwasie - pycha! To ja dobrze mam, no nie? :-) Tym bardziej, że taki chleb trudno(albo raczej niemożliwe) jest tutaj kupić, a dostępna w sklepach mąka pełnoziarnista, z której mogłabym upiec sama chleb, jest fatalnej jakości.

W ramach tej wymiany powstały kolejne dwie sukienki uszyte wg modelu 104 z Burdy 5/2013:

Kiedy szyłam jedną z tych sukienek rozpoczęłam sezon szycia na zewnątrz, na tarasie :-)

Ciekawostki z życia w Paragwaju.
Itaipu.

Itaipu to zapora wodna na rzece Parana w Ameryce Południowej będąca drugą co do wielkości elektrownią wodną na świecie (po Zaporze Trzech Przełomów w Chinach). 
Zapora została wybudowana na paragwajsko-brazylijskiej granicy, pieniądze na jej budowę wyłożyła Brazylia, korzystano również z pożyczek od USA, zapora jest własnością Paragwaju.
13 października 1982 roku zamknięto zaporę i wody rzeki zaczęły spiętrzać się za betonową przegrodą. Po 14 dniach poziom podniósł się o 100 m. Następnie otworzono przelew spływowy o szerokości 390 m, który w ciągu 1 sekundy przepuszcza 60 tys. m³ wody. W elektrowni zainstalowano 20 generatorów po 700 MW (moc elektrowni wynosi 14 GW). Rocznie produkuje do 95 TWh (terawatogodzin), co pokrywa zapotrzebowanie na prąd Paragwaju w 95%(w praktyce w 100%) i ok. 20% zapotrzebowania Brazylii. Paragwaj zużywa 5-8% produkowanej przez Itaipu energii, a nadwyżki sprzedaje Brazylii po stałej cenie 3 $/MWh. Brazylia sprzedaje kupioną od Paragwaju energię po cenie rynkowej (ok. 150 $/MWh w 2012 r.). Kontrakt w tej formie został podpisany w 1973 roku na 50 lat, a jego autorem ze strony paragwajskiej był dyktator Alfredo Stroessner.
źródło tekstu: klik 

Opis budowli:

• Koszt budowy to 18 miliardów dolarów.
• Betonowa zapora ma długość 4,8 mili (prawie 8 km) i wysokość 225 metrów, co odpowiada 75 kondygnacjom. Rzeka ma w tym miejscu 400 m szerokości i 60 m głębokości.
• Podczas budowy zapory w skale wykuto dwu kilometrowy i szeroki na 150 metrów kanał, aby rzeka mogła nim przepływać. Budowa tamy pochłonęła 50 milionów ton ziemi i skał, 8,8 m3 betonu, co by wystarczyło na zbudowanie 8 średniej wielkości miast oraz użyto tyle żelaza i stali, co by wystarczyło na budowę 380 Wież Eiffel.
•  Specjalnie dla 37000 robotników zbudowano oddzielne osiedle, składające się z 500 bloków, 4 szpitali, szkół dla 16000 dzieci, kin i restauracji.
• Zapora utworzyła jezioro o powierzchni 1350 km².
• Tama i jezioro przyciągają 700 tysięcy osób rocznie, co daje łączną liczbę 9 milionów gości ze 162 krajów świata, od daty ukończenia budowy.
• Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Cywilnych uznało zaporę Itaipu jako jeden z "Siedmiu Cudów Współczesnego Świata".
•  Ilość produkowanej rocznie energii elektrycznej przez tą elektrownię wystarczyłaby, by pokryć całe światowe zapotrzebowanie na prąd przez dwa dni. 

źródło tekstu: klik

źródło

źródło

źródło

źródło

źródło

Imponujące prawda?

Kiedy szukałam w necie informacji o tej elektrowni natrafiłam na pewien fakt, który spowodował, że poczułam się zszokowana i w pewien sposób oszukana...
Do tej pory byłam zadowolona, że korzystam z prądu z elektrowni "alternatywnej", że tak to określę, nie "ekologicznej", bo trudno nazwać taki betonowo-stalowy kolos ekologicznym, a sztuczne spiętrzanie wody oznacza zawsze niszczenie wielu ekosystemów, ale jednak jest to coś innego jak elektrownie jądrowe na przykład. 

Pamiętacie przepiękny Wodospad Iguazu z poprzednich ciekawostek? 
Wyobraźcie sobie, że sztuczne jezioro stamowane na potrzeby elektrowni Itaipu zalało podobny wodospad o nazwie Guairá...!!! Tylko, że ten był jeszcze większy od wodospadu Iguazu...
Oto co mówi Wikipedia o wodospadzie Guaira:
"Guairá (hiszp. Saltos del Guairá, port. Salto das Sete Quedas do Guaíra) – nieistniejący już wodospad na rzece Parana.

Wodospad położony był na podłożu bazaltowym na rzece Parana i tworzony był przez 18 progów. Wodospady powstały w miejscu, gdzie rzeka Parana przecina piaskowcowe góry Sierra de Maracayú. Tworzący się kanion zwężał w tym miejscu koryto rzeki z 381 do 61 metrów.

Ilość wody przepływająca przez wodospady Guairá była ośmiokrotnie większa niż w pobliskim wodospadzie Iguazú i kształtowała się na średnim poziomie 13 309 m³/sek. Wysokość całkowita wynosiła 114 metrów. Wodospady były słyszane z odległości 32 km.
Wodospady po raz pierwszy były wzmiankowane przez jezuickich misjonarzy w XVI wieku. Przez długi czas, ze względu na swoje rozmiary i wygląd, stanowiły dużą atrakcję turystyczną, jednak w 1982 roku zostały zalane przez wody spiętrzone za sprawą budowy zapory i hydroelektrowni Itaipu."

I w ten oto sposób zapora i elektrownia Itaipu stała się moim osobistym symbolem szkód i zniszczenia jakie człowiek wyrządza Naturze...!!!
I dlatego też przedstawiłam Wam najpierw przepiękny wodospad Iguazu, żebyście mogli porównać jaki cud Natury został zniszczony, by zbudować ten "cud inżynieryjny"...